Lente uitgebroken

       

       De Hemelvaart van het Gevaar

Het gevaar is waarlijk opgestaan

Begraven als het was een geologisch ogenblik slechts

Omzwachteld in windels cultuur

Raast het weer euforisch molenwiekend de wereld rond

Een meedogenloze lentestorm

Puur natuur een wildebeest

Verdreven uit de wereld die nooit de onze was

Kaatst de geest tegen de muren van onze lege kamers

Boogt verder uit delvend naar betekenis

Zandkastelen met kunstige kantelen naast een wassende zee

Als we zo weer uit onze grotten treden

Dan met schroom voor de tijger of slechts hondschuddend na een regenbui

Het is zo schamel toch dat wat we echt verstaan.

Niamey,2020