De weg Adzope-Abengourou stond strak als een biljartlaken, de brousse had zich nog niet aan de randen ingevreten en noch water noch zon hadden voldoende tijd gehad om het wegdek met asfaltacne, pokkenputten of smeltsporen te tekenen.
Geen snijwonden van, na klapband, naakte velgen. Rubber remsporen, als met het paletmes opgelegd, die zich in de struiken aan de wegrand storten tot Zadkine Agaven van verroest ijzer, waren nog zeldzaam. Slechts enkele verkeersdrama's hadden zich voltrokken in dit nieuwe theater. De onschuld was tot nu toe behouden, de reputatie ongeschonden. De verse laag had alle oude zonden uitgewist.
We waren al enkele uren onderweg van Adzope naar Abengourou, van dorpvlek naar dorpvlek, doorheen de brousse . Het was nog vroeg in de namiddag, de schaduwen waren kort en het grijze lint voor ons bleef door hen ongebroken.
De Honda CRX gleed in alle stilte, want het asfalt was zacht en voegde zich gewillig rond het raakvlak van de banden, door een groen, eindeloos lang uitgerekte labyrint. Boven ons was de lucht al even compromisloos vlekkeloos, overbelicht blauw. De weg wierp zich strak, rechttoe - rechtaan, zacht golvend voor ons uit. Aan 140 km per uur waren we toch als een Dinkytoy in zijn grijs- groen-blauw-groene winkelfrisse verpakking.
We hadden al een tijdje geen tegenligger gehad en er was geen verkeer voor of achter ons op de weg te zien. De gesprekken in de wagen waren geleidelijk stilgevallen naargelang de airco niet meer opkon tegen de groeiende hitte. Je rijdt op automatische piloot, de laatste gedachte dooft uit, je zweeft volledig de beweging uit, de handen op het stuur haast roerloos.
En dan is er een wolkje aan de lucht. Zomaar nu, daarnet niet. Of was het er al en heb je het in je reisroes niet gezien ? Ben je er opgedobberd en heeft je blik zich erop gebeten? In elk geval heeft hij zich een wolkje opgehaald, de bedwelmende monotonie is doorbroken en bij gebrek aan beters stop je maar langs de weg en je stapt uit.
Het overvalt je: je bent niet slechts uit maar ook er-uit gestapt. Uit alles. De stilte is absoluut, zelfs de vogels in de hitte neergeslagen. Je voelt nauwelijks jezelf staan. Het is zo veilig warm en overal rondom je is het mild 37, de huid, overbodig, begrenst niets meer. De film is gestokt; het decor stilgevallen. Staan als een beeld in een park.
Absoluut verrukkelijk op de wereld, ergens, even ten noorden van de evenaar. Aan tijd ontsnapt en extreem aanwezig. Zeker van een bestemming, niet de deze morgen geplande, bereikt te hebben. Zeer zeker vrij van alles wat vooraf ging en vooraf was. Losgebroken in een nieuwe geschiedenis. Het vertrek, jaren geleden, met deze bestemming, nu volbracht.
Op dit moment nam mijn partner de foto. Zoals elke foto, eiland in een zee van tijd, heeft hij zich on-ontwikkeld en substantie aan de branding verloren. Gewond door de haaietand des tijds, zijn de kleuren uitgebloed. Het beeld dekt niet meer volledig de herinnering; - maar misschien was dit toch nooit zo. Het genomen beeld is verbleekt; het opgenomene heeft nooit aan scherpte verloren en jubelt nog altijd zijn ongetaande kleuren uit . Dit is wat uiteindelijk telt.
Terwijl je ernaar kijkt lost het wolkje zich op in het geblauwte en verliest alles weer zijn reliëf, het bewustzijn zakt als een soufflé weer in elkaar. Tijd sijpelt door en het plan manifesteert zich. Men stapt in en zet de reis verder maar nu als in nieuwe kleren, een vouw in de broek en een kraakvers hemd .
Thuis, in Abidjan, heeft dit mij weer tot een gedicht gebracht. Een zeldzaam moment: ik had immers de kunst verlaten en had een kleine Rimbaud gepleegd. Die avond kwam de herinnering onverwacht op bezoek en, na een glas Klipdrift brandy en te veel cork-tipped Craven "A"' Virginia sigaretten, staken we samen de grens over naar de papieren savannes waar kuddes woorden zich tot zinnen grazen.
Ik heb de laatste weken naar dat gedicht gezocht, terwijl ik stapels oude papieren doornam om ze ten langen laatste niet meer mee te hoeven sleuren. Ook dit bleek uiteindelijk overbodig.
Er was een wolkje aan de lucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten